dinsdag 8 januari 2008

Serieel Beeld

Ieder kreeg een zakje met twee kaarten uitgereikt ( kon je ook zelf kiezen ), de zakjes konden ansichtkaarten of visa of nog wat anders bevatten. Ik had een zakje met twee ansichtkaarten uit de stapel gevist. Een uit Sri Lanka en de andere uit Pakistan.









De eerste indrukken van de kaarten werden genoteerd. Zo vielen mij de felle kleuren en de bloemen op die overal in terug kwamen. Naar mijn gissing was het een uitnodiging voor een bruiloft. Zodra je de kaart openklapt sta je in de huiskamer van een van de partners, met alle twee de families erbij. Ik heb verder associaties getrokken, wat me aan Pakistan deed denken.










Zo heb ik veel voorbeelden van gebruiken / bijgeloof / het kleurijke en patronen van Pakistan genoteerd. Alles wat me aan Pakistan deed denken heb ik verzameld of gefotografeerd en notities bij gemaakt van wat ik er eventueel nog mee zou kunnen doen of wat me opviel.

Ik had uit verschillende bladen de kleurrijke gedeeltes uit gescheurd. Die had ik allemaal op stapeltjes van kleur gesorteerd. Eerst wou ik daarmee bepaalde patronen vormen, uiteindelijk heb ik een paar filmpjes ermee gemaakt, waarbij ik de gekleurde blaadjes in het water liet dobberen. En waarbij het water in beweging werd gebracht.

De betekenis erachter waarom dat ik iets met de gekleurde bladen wou doen (ik wou iets met opoffering/offering doen), heeft uiteindelijk tot meerdere filmpjes geleidt. Vanuit het offeren van bloemen was ik op een ander onderwerp binnen de cultuur van Pakistan gekomen, maar die laat ik open, omdat je de filmpjes op verschillende manieren kunt interpreteren en iedereen kan er weer wat anders in zien. Een paar daarvan waren proef, maar de uiteindelijke filmpjes staan hieronder:









Geen opmerkingen: